İş bulup gidebiliyor muyuz?

Bu soruyu bir çok arkadaşım soruyor. Teorik olarak evet iş bulup sponsorship visa alıp gelebilirisiniz. Fakat işin pratik kısmı pek kolay değil.

Öncelikle, Avustralya’ya gelmek için tahmin ettiğinizden de çok seçenek var. Bunların hepsini tek tek yazmayacağım. Ama buradan istediğiniz her bilgiye ulaşabilir ve kafanıza takılan herhangi bir şeyi iletişim bölümünden bana yazarak sorabilirsiniz.

https://www.border.gov.au/

Siteyi ilk açınca çok karışık görünüyor olabilir. Ama aslında öyle değil demeyeceğim. Karışık yani. Bir sürü bilgi var. Siteyi kurcalayıp, vizeleri okumak zor geliyorsa şimdiden bırakın zaten hiç gelmeyin 🙂 – PS: Ben bu siteyi hatim ettim. –

Neyse.. Şimdi.. Avustralya göç alan bir ülke. Eskiye göre göçmenlik koşullarını oldukça değiştirmiş, kısmen zorlaştırmış. Kalifiye göçmen alıyor zaten en başta. Eğer mesleğiniz Skilled Occupations List’te yoksa işiniz biraz zor.

Skilled Occupations List

Yazıyı yazarken bile aklıma onlarca vize seçeneği geliyor fakat off-topic olmamak için engelliyorum kendimi.

http://www.seek.com.au/

Burası Türkiye’nin kariyer.net’i. Burada profilinizi oluşturdunuz, bilgilerinizi güncellediniz, iş aramaya başladınız, hatta birkaç başvuru da yaptınız. Öncelikle kısıtlandığınız noktaları söyleyeyim.

1. Location’ınız. Türkiye.
2. Telefon numarası. Türk hattı.
3. Working rights. En önemli kısım.

– Do you have right to work in Au?

– No.

Dediğiniz noktada o kadar çok iş imkanını kaçırıyorsunuz ki. -Elinizde olmadan –

Avustralya veya herhangi bir ülke. Genel olarak senaryoyu düşünürsek, siz şirketin sahibi ya da IK çalışanısınız. Yurtdışından bir başvuru geldi. CV çok güzel. Tecrübeleri iyi. Her şey iyi görünüyor. Sonra bakıyor ki çalışma vizeniz yok. Yine de bi’ aramak istiyor. Bakıyor hat Türk hattı. ‘Kim bilir saat kaç orada? Zaten onun gelmesi, tüm işlemleri 2 ayı bulur. Bizim acil bir elemana ihtiyacımız var.’ der CV’nizi yavaşça kapatır.

Her zaman böyle olmaz tabi. Thoughtworks’e Türkiye’de iken başvuru yapmıştım. E-mail attım direkt IK çalışanına. Thoughtworks, multi-cultural bir yapı desteklediği için yurtdışı başvurularına sıcak bakıyor. Bunun gibi bazı durumlar yakalayabilirseniz şansınız olabiliyor tabi. Büyük firmalar genelde sponsorship destekliyor. Mesela Google. – PS: unit testing yazamadığım için işi kaçırdım. Türkiye’de unit testing yazma alışkanlığının olmamasının zararları. –

Yani demek istediğim şey; gerçekten ya biri tarafından şirkete önerileceksiniz , ya sizi diğerlerinden ayıracak başka bir durumunuz olacak ya da – kendi alanım için konuşuyorum – internet üzerinde reputation’ınız yüksek olacak. Çünkü sizi işe alacak insanlar sizinle yüz yüze bile tanışma fırsatı elde edemiyorlar. Skype üzerinden sizi anlamaya, tanımaya çalışıyorlar. Yani hiç tanıyamadığı, hiç çalışmadığı, dünyanın taa neresindeki adama iş verip, üstüne onun için para ödeyip sponsor olmak biraz akla yatkın gelmiyor açıkçası. Hele ki yarın işe başlayabilecek onlarca kalifiye Avustralyalı veya PR -Permanent Recidency/ Kalıcı oturma izni- varsa 🙂

İş başvurularınızı yaparken burada olursanız daha kolay olur mu?

Evet. Bu noktada kendimi anlatacağım.

Herkes bize niye evlenip gitmedeniz, niye partner vizeye başvurmadınız diye sorup duruyor. Türkiye’den eğer ki eş vizesine başvursaydık 15000 TL ödemek zorundaydık. Bunun yerine gerçekten şansımı denemek istedim. Çok tecrübeli olmasam da işimi çok seviyorum. Söz konusu yazılım olunca aktif olmayı seviyorum. O yüzden ‘Work and Holiday’ dediğimiz 12 aylık vize ile buraya gelip, buradan iş başvuruları yapıp sponsorluk almaya çalışmak daha mantıklı geldi açıkçacı. Kolaya kaçmadık. İş bulamazsam geri dönmek zorunda kalacak mıyım? Hayır. Partnership visa devreye girecek o zaman. Bu noktada biraz şanslıyım sadece sizden farklı olarak.

Henüz iş bulmadım. Açıkçası aramaya da pek başlamadım. Zaten Linkedin’de ve Seek’te location’ınızı ve telefonunuzu değiştirdiğiniz de İnsan Kaynakları şirketleri sizi aramaya başlıyor. Ulaşılabilir olduğunuz için artık herşey daha kolay.

IK şirketlerinin çalışma prensibini çok sevdim burada. Türkiye’de genelde pozisyon bazlı çalışıyorlar. Beni arayanların hepsi ‘Bilmem ne pozisyonu var ilgilenir misiniz?’ diyorlardı. Burda kişi bazlı çalışıyorlar. Öncelikle seni tanımaya çalışıyorlar. Kimsin, neden geldin, hangi alanlarda çalışmak istiyorsun, beklentilerin ne vs… Ona göre sana pozisyon öneriyorlar, pozisyonlar geldikçe seninle paylaşıyorlar vs. Hatta pozisyon olmasa bile 2-3 günde bir nasıl olduğunu, işlerin nasıl gittiğini sormak için arıyorlar 🙂

Sponsorship arama macerama yavaştan başladım. Gelişmeleri zaten paylaşacağım 🙂

Kısaca, burada değilseniz işler biraz daha zor. Onun yerine daha kısa süreli vizelerle belki turistik vize ile bile gelip işin peşinden koşabilirsiniz.

Ne kaybedeceksiniz?

Cevap: Fazlasıyla rutin hayatlarınızı.